Bir cinayet, üstelik kalemle

Zalim'e Atfen

Az önce bir cinayet daha işlendi. Sokakta değil, tam da yuva diye tabir ettiğimiz bir evin ortasında.

Kadın birkaç gün önce gelen maili okuyamamıştı bir türlü. Kafasını verip adamakıllı sindirerek okumak istiyordu.

Bir saat önce

Mesaj: Çok özledim gözlerim dolu dolu.

Yanıt: Uyumuşum birazdan ararım.

Gece tutmayan uykunun gündüze geçiş halinde bir gün daha, geç olsa da düşlerden doğmuştu. Halbuki düşündeki genç kadının ona neden o küçük sahil kasabasına yerleştiğini anlatıyordu tam da o vakit.. Telefonu. Çalmıştı, bakmadan sesini kapatıp tekrar uyumaya, düşü devam ettirmeye çalışmasına rağmen olmadı. Kalktı bir sigara yaktı her zamanki gibi. Eli ayağı zangır zangır titriyordu ki sonra aklına geldi, o gün hiçbir şey yememişti. Odaya geçip karnını doyurdu ve telefonu eline aldı.

Cinayete ramak kala

Konuşma ortalama uzun sürdü.

-Ben iyiyim aslında öyle karartmıyorum kendimi arada bir aklıma gelince kötü oluyorum o kadar. Bütün gün düşünmüyorum.

-Karşıses: Ben de rüyalarımda yaşıyorum sanırım bu yetiyor. Gidecektim aslında bu gün ama yapamadım. Belki yarın.

• Şu yolladığım maili oku lütfen artık.
• Karşıses: Tamam hemen okuycam...

Kadın maili okudu. Bacaklarındaki morluklar, kafasındaki şişlikler ve iğne delikleri sızladı. Sancıya dönüştü ve bir sigara daha yaktı.Bir de günlerdir dinlediği şarkıyı bir kez daha dinledi. Maili bir kez daha okudu.

Sancıya dönüşen ağrılarıyla kanlar içinde yere yığıldı. Müzik hala kulağında.

Bir kalemle cinayet nasıl işlenir? 

Oldu işte bir cinayet daha işlendi az önce hem de bir kalemle. Hem de kalemi kırmadan....