Bir kitapta okumuştum sanırım lisede
felsefe ders kitabıydı. İnsanın geçmişini silebilmesi için ya
aklını kaybetmesi ya da ölmesi gerektiği yazıyordu.. Ben bir
seçeneğe daha şahit oldum elektroşok... Ancak zaman geçtikçe
üzerinden elektroşokun; puslu puslu yine hatırlanmaya başlıyorbazı
yaşananlar. Seçme şansın yok neyi hatırlayacağını; bence
güzel çünkü yaşayan etkilenmemeli bu durumdan iyi olmaya
çalışrken; ancak yanındakilerin yaşadığı ve silinemeyen
hafıza için ne yapılabilir gerçekten bilmiyorum..Tek cevap bence
metanet.
İnsan beyni bazı durumları
hatırlamayı red edermiş, yani geriye döndürecek bir uyaran
olmadığı sürece. Koku, şarkı, bir söz, rüya, yaşadıklarının
benzerlerini yaşamak ve aynı hislere kapılmak bunu gibi...
Benim geri beslemelerim en çok
rüyalarımda ve seyrek de olsa yaşanan tekrarlarımda... Oyun
diyorum bazen bunlara; basitçe bir oyun ve basit bir sonu var
ölüm... Anlamları sorguluyorum. Etrafımdaki insanları, amaçları
ve sonuçları. Koşmalı mı yoksa yavaş yavaş yürümeli mi?...
Vee tabi ki İstanbul'u bi de şu ayraç tuşunun bana gıcığı
nedir onu . Bir türlü ilk seferde başaramıyorum hep 2 çıkıyo
bastığımda...
Ara Not: Ve tam da şu an yağmur
sesini, kokusunu daha iyi duymak için açtığım penceremi kaparken
bir şeye şahit oldum biri beni gözetliyor...
Rüya insanı aldatır demiştim ya
daha önce; bu aralar çok fazla uyuduğumdan olsa gerek yemek yedim
mi yemedim mi? Gibi şeyler de gün içinde beni aldatıyor. Notlar
alıyorum şunu yaptım bunu yapmadım diye...
Bu arada bir de son zamanlarda
yazdıklarımı pek sevmiyorum ama yine de yayınlıyorum şu
takıldığım durum baca temizlemeye çok ihtiyacım var sanırım...
Gerçi herkesin var da, önce kendisine itiraf edebilmeli insan.
Yaradılışımızda yanlızlık yok bizim... O kalabalıklar içinde
yanlızım hikayesi de kandırmaca aslında öyle bir yanlızlık da
yok. Olmuş gibi hisseden varsa da kendini anlayan biri olmadığını
düşünendir ki illa birleri avrdır anlayan, kendini anlatmak
gerek.
İşin aslı şu ki; yanlızlık bazen
iyidir, kafa karışıklığı, düşünce uçuşması, tek başına
ya da sıcak bir omuzda ağlamak,olmayan şeyleri görmek, ağrılar,
sancılar iyidir kendine getirir seni seversin, aşkını
hatırlarsın, kapattığını sandığın pencerelerinin hepsi birer
birer açılır dans edersin kahve içer üşürsün İstanbul ağlar
senin gözlerin şişer ...
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder