Sabahtan beri çalan telefonların hepsinde geçen cümle : ‘’Burada
kar yağıyor, orada da var mı?’’ Nedir bu kar sevinci, dakikkalarca bahsedilmeye
değer kılan onu ? Sanırım çocukluktan kalan bu beyaz örtü sevinci herkesi birbirine
bağlayan bir olgu. Kar çocukluktur.
Beyaz saflık ve insanın hayatında en çok özledikleridir.
Sıcacık evimin penceresinden bakarken dışarı sokakta buz
gibi havada dışarıda dolaşan kediler durumun diğer acıklı kısmını oldukça iyi
temsil ediyor. Kediler, evsizler, dışarda çalışanlar. Karın heyecanı bunları
unutturuyor bize ye da erteletiyor. Oysa ki benim ilk aklıma gelen olur bunlar,
sevincim yarım kalır, üzülürüm. Çocuklar
her ne koşulda olursa olsun poşet, tahta kızak ne bulurlarsa tadını çıkarır
karın, o anı doyasıya yaşarlar, sanki
tüm dünya o heyecanı yaşarmışçasına.
Geceye gebe kar yağıyor bugün. Savururken umarsızca kendini şimdi kedilerin
birbirlerine sokulmuş uyku vakti.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder